Een jongen leefde in een gezin waar zijn nerveuze moeder hem voortdurend kleineerde, hoewel ze goed voor hem zorgde wat zijn lichamelijke gezondheid, eten, hygiëne en medische zorg betrof. Hij groeide op met een gevoel dat hij waardeloos was en dit beïnvloedde zoals het met veel kinderen het geval is die het slachtoffer zijn van misbruik in hun kindertijd en adolescentie, zijn carrière en sommige relaties.

Verschillende wetenschappelijke onderzoeken hebben aangetoond dat emotioneel misbruik, in de steek gelaten worden en emotionele trauma’s in de kindertijd veranderingen in de hersenen kunnen veroorzaken die in psychologische problemen voor deze personen resulteren wanneer ze volwassen worden. Sommigen kunnen psychologische stoornissen ontwikkelen en zelfs aan alcohol, medicijnen en illegale drugs verslaafd raken. Emotioneel en fysiek misbruik van kinderen kan uit schelden, dreigen het kind lichamelijk letsel toe te brengen, dingen doen die het kind bang maken, slaan, kleineren en het kind devalueren bestaan.
Een van de fouten die ouders of verzorgers van een kind vaak maken is verwaarlozing, dat wil zeggen dat ze niet genoeg doen om aan de emotionele behoeften van het kind te voldoen. Verwaarlozing kan optreden wanneer de vader buitensporig bij zijn werk betrokken is of wanneer de moeder door romances of haar eigen uiterlijk geobsedeerd is, waardoor de kinderen op de tweede of derde plaats komen te staan.
Een goede zorg voor kinderen houdt in dat je in ze gelooft, door de tijd te nemen om met ze te spelen, door ze naar de speeltuin mee te nemen, door ze oprecht voor hun prestaties, hoe klein ze ook zijn te complimenteren, door te streven naar eenheid in het gezin, door kinderen in hun moeilijkheden op school en in hun sociale interacties te ondersteunen, door oprecht van hun te houden en van harte te wensen dat ze succesvol zijn in hun taken.

De hersenen van kinderen ontwikkelen zich snel en bepaalde factoren, zoals vroege blootstelling aan elektronische schermen en emotioneel traumatische ervaringen in het gezin, zoals de aanwezigheid van een drugsverslaafde vader of moeder, echtscheiding en voortdurende ruzie, schaden de ontwikkeling van de hersenen, wat later het ontstaan van onder andere angst, depressie, bipolaire stoornis, posttraumatische stressstoornis en persoonlijkheidsstoornis in de hand kunnen werken.
Dr. Martin Teicher en collega’s van het McLean Hospital van de Harvard Medical School en de Northeastern University bestudeerden de samenhang tussen mishandeling en de hersenstructuur, waarbij ze MRI-scans gebruikten om structurele veranderingen in de hersenen bij jonge volwassenen te onderzoeken die in hun kindertijd het slachtoffer waren van mishandeling of verwaarlozing.
In negen hersengebieden vonden ze bij mensen met jeugdtrauma’s bepaalde afwijkingen, die vooral in hersengebieden aanwezig waren die emoties, impulsen en denken helpen balanceren. Enkele van de negatieve effecten op de ontwikkeling van de hersenen van slachtoffers van misbruik en verwaarlozing in de kindertijd zijn:
- verminderde grootte van het corpus callosum, een hersenstructuur die met motorische, sensorische en cognitieve prestaties verband houdt en die de linker- en rechterhersenhelft verbindt;
- verminderde omvang van de hippocampus, dat een belangrijk gebied is bij leren en geheugen;
- afname van het volume van de prefrontale cortex, in het voorhoofdsgebied, die onder andere gedrag, emotioneel evenwicht en perceptie beïnvloedt.
Kindermishandeling en verwaarlozing beïnvloeden de manier waarop de hersenchemie werkt, wat een negatieve invloed heeft op het gedrag van kinderen, hoe ze met emoties en hun sociale interacties omgaan. Kinderen die emotioneel ongecontroleerde ouders hebben, zijn vaak in een toestand van alertheid, kunnen zich moeilijk ontspannen, voelen zich meestal bang en hebben leerproblemen.
Volgens de gehechtheidstheorie schaadt misbruik of verwaarlozing door ouders de vorming van een veilige gehechtheid tussen het kind en de ouder, wat leed bij het kind veroorzaakt en invloed heeft op hoe het kind zichzelf en anderen ziet.

Kindermishandeling verstoort ook het emotionele beeld dat kinderen over God opbouwen, want het ene is wat men over God denkt en het andere is hoe men zich tegenover hem voelt. Als de relatie van ouders met hun kinderen traumatisch, overwegend verwaarlozend en misbruikend was, kunnen ze het gevoel krijgen dat God ook zo is, zelfs als ze verstandelijk in hun religie leren dat God goed is.
Studies hebben aangetoond dat kinderen die in hun kindertijd emotioneel mishandeld of verwaarloosd werden, later mogelijk last kunnen krijgen van:
- gebrek aan emotionele controle
- gevoelens van devaluatie
- hopeloosheid
- automatische negatieve gedachten en
- moeite om met stressvolle situaties op volwassen leeftijd om te gaan.
De ernst van de emotionele stoornis als gevolg van emotioneel lijden in de jeugd hangt af van de frequentie van de trauma’s en de leeftijd van het kind toen het gebeurde, wie de misbruiker was, of het kind een betrouwbare en liefdevolle volwassene in zijn of haar leven had, de duur van het misbruik, het type en de ernst van het misbruik, of er wel of geen hulp was voor het kind bij het misbruik, naast andere factoren, zoals de emotionele gevoeligheid van het kind.
Volwassenen die slachtoffer van kindermishandeling waren en emotionele stoornissen ontwikkelden, kunnen met individuele psychotherapie en in sommige gevallen met medicatie behandelt worden. Er bestaan verschillende vormen van psychotherapie om volwassenen die de gevolgen van kindermishandeling hebben ondervonden of ondervinden te helpen, zoals bijvoorbeeld Exposure Therapy, waarbij interactie met iets plaatsvindt dat normaal gesproken angst veroorzaakt terwijl je geleidelijk leert om kalm te blijven.
Er bestaat ook gezinstherapie, wat een psychologische behandeling is die tot doel heeft de relaties binnen het hele gezin te verbeteren en een betere en behulpzamere thuissituatie te creëren. Het consult met de gezinstherapeut gebeurt tegelijkertijd met alle leden van het gezin.
In psychotherapie kan de persoon ook leren bewuster van zijn gedachten en gevoelens te worden en instructies krijgen over hoe hij zijn emoties kan reguleren en stressfactoren beter het hoofd kan bieden.

De traumagerichte cognitieve gedragstherapie is erop gericht mensen te helpen nieuwe copingvaardigheden aan te leren, negatieve gedachten te herstructureren, hun stemming te reguleren en trauma’s te overwinnen.
In plaats van trauma’s veroorzaakt door kindermishandeling te behandelen, is het beter om ze te voorkomen. Dit gebeurt met ouders die zich bewust zijn van de impact van hun woorden en daden tegenover hun kinderen en leren met hun eigen disfunctionele gedachten en verstoorde gevoelens om te gaan, zodat ze hun kinderen een betere emotionele opvoeding kunnen geven.
Ouders moeten beseffen dat hun kinderen er niet om gevraagd hebben geboren te worden en dat ze het verdienen om goed behandeld te worden. Het is ook belangrijk om te bedenken dat kinderen geen schuld hebben aan het leed dat hun ouders in hun kindertijd hadden en dat deze ouders zich daarom moeten beheersen om niet dezelfde fouten te maken die in het verleden in hun gezin van herkomst werden gemaakt. Denk er eens over na. Moge God je helpen om het lijden uit het verleden onder controle te krijgen zodat je dit in het heden niet herhaalt. Je kind verdient het.

Blijf geinformeerd
Meld je aan voor onze nieuwsbrief en blijf op de hoogte over je gezondheid

Dr. Cesar Vasconcellos de Souza is als psychiater en internationaal spreker werksaam. Hij is auteur van 3 boeken, gedurende 25 jaar rubriekschrijver van het gezondheidstijdschrift “Vida e Saúde” en heeft een regelmatig programma lopen op het TV-kanaal “Novo Tempo”.
Geef een reactie